یا علی (ع)میلادت مبارک.
.............
بی هیچ مقدمه و کلامی
به حرمت میلادت  بغض های ناگشوده و حرفهای نا سروده را برایت میسرایم. یا علی(ع
............
تو از تبار کدام حقیقتی.یا علی..
که هنوز حقانیت نامت.لرزه بر بنیاد تباهی میفکند.تو ان روز در محراب حماسه کدامین غزل عاشقانه تاریخ را سرودی.
که ردیف علعطشش  و مظلومیتش تا امروز داغ ترین شعر شعور انسان را نمایان میکند.
وای که
چقدر گلی ی______________ا ع______________لی
وای کهچقدر گلی ای ایه پریشانی و مظلومیت.
با تو که حرف می زنیم ای گل .؟ دهانمان معطر میشود. بوی یاسین میدهد لباهایت.
بوی واقعه میگیرد پلکهایت. با پاره های گل که حرف میزنی.. دلت میشود شمس.
دلت میشود ننج .دلت می شود افلاک. با این پاره ها کهکشانها روشن شده اند.
ستاره ها سو سو زده اند.. ابها نماز اجابت خوانده اند.
با این پاره ها. کوه سجده کرده  است.باید صبور بود باید زیبا دید. باید روشن ایستاد.
باید پاره پاره سوخت.
این شناسنامه زخم است.چقدر گلی ای ایه مهربانی و گذشت. ای ایه تابناک و خار در چشم. ای ایه گریبان چاک.
چقدر سینه ات نیستانی ایست..چه بوی خوشی داری ای ایه استخوان شکسته در گلو..
ای ایه صورت بنفش.چقدر فوارهء زخم هایت اندو ه ناگ است.ای پاره پاره در محراب. .
ای افتاب بر پیشانی نجف داغ ناک..دریا دریا تشنهء نام سرخ توایم. یا علی..
یا علی
  یاد تو که جاری می شود.؟اسمان هوس باریدن میکند. مثل بارانی. که وقتی می ایی..هر چه کینه و کدورت است از یاد میبرد.
  میشود.همه مهر .عاطفه
میبارد تا زمین تشنه سیراب شود.   سبز شود ارام شود و پر از گیاهان که انان نیز شکوه خلقت اند و زیبایی زمین  . وقتی می ایی دلم ارام می شود.
پریشانی ها آرامش میشوند. دل شوره هایم گم می شوند .می روند جایی که پنداری هرگز انگاری نبودن. 
هرگز.جانم را نمی خریدن. هرگز در هزار توی اندوه رهایم نمیکردن.  وقتی تو می ایی خورشید جور دیگری می تابد.
یک جور اشنا تر از هر روز.  با شکوه تر . درخشنده تر وسیع تر و کسترده تر.   وقتی می ایی. من چه بگویم.
که وقتی میایی دلم چگونه می شود.  از عاشق جز این نگاه گناه است.   ای مهربانی سرشار باز هم بیا.؟
بیا و همیشه در همسایگی دلم خانه کن.   کمک کن تا مثل همیشه  همه را دوست تر بدارم.   کمک کن. کسی با کسی جز از تو برایم سخن نگوید.
تو که مهمان دلم باشی همه دوست هستند. همه بی کینه اند. همه بخشنده و بزرگ دل اند..   همه همیشه عاشقانه. به هستی  می نگرند.
  پس مباد که بروی از سرزمین دلم.که با تو جهان را در حیرت یگانگی خویش.مبهوت میکند.   بیا و بمان که این دل..
تشنهءمهربانی و عاطفه است.؟؟یا علی,
این روزها در سفرهایم  هم چمدانم از یاد تو پر است. .یاد  تو لبریز است. همه چیز  بوی پیراهن تو را دارد.و من غصه هایم را در بقچه دل میپیچم
یا علی,
این کام خشک و کویری را قطره ای بنوشان..تا موج موج.آبی دریا را  به امید دامن پاک و با شکوهت رها کنم.آخ که دوران فرصت ها تمام شد و
همه فرصت هایم سوخته است؟ و قد یک ریال هم به آنجا که می خواستم نرسیدم؟کاش هر چی صدای از تو در زمین بلند است   
 با هر چه دریا هر چه دل می آمیخت.کاش همهء ظرف ها لبریز از صدای تو ترانه می خواندن.  
 فرصت ها از دست رفته است.دل ها از دست رفته اند.دستهایت بر سر بامها بکش . تا آسمانی تر شوند.؟   من هنوز زمینیم.؟؟ 
 مثل علف کوچکی که لابلای گلها گم شده است.؟ 
 مثل غباری که روی آیینه نشسته است.من هنوز کوچکم اما نام بزرگ تو مدام بر زبانم می چرخد.؟   و از مقابلم می گذرد.؛؛ 
 روی دیوارها. و حصارها.روی کتابها و مدادها.عطر تو پخش شده است."   دستم را روی اشیاء می کشم و عطر تو زیر پوستم می رود.؟  ""  یا علی,
 درست نیست کسی که یک عمر در خیابانهای خیال تو قدم زده است و آواز خوانده است. 
 در روز نیاز سکوت تو را ببیند.؟   صدایم کن.صدایم کن یا علی .که دلم دارد به انتها می رسد.؟" باد شکل رویا هایم را به هم ریختهو پریشانی وجودم را سرشار کرده
در باورم نمی کنجد. که این درد را که فلک  داده؟.و یقین به حکمت خداوندی تا اخرین ورق زندگی بی هیچ نوشته و لطفی بی هیچ بماند تا بمیرد
یا علی,
شبها را با یاد تو روز میکنم. ولی روزها پریشان را کجا ببرم؟
یا علی ع کدامین یک .از این روزها پایان  دلتنگی های من است.؟؟ کدام روز
یا علی,(ع) بهار این روزهابه نام و یاد تو اغشته است
یا علی,.دلم من هم به بوی تو آغشته است
دلم به بوی تو اغشته است
کمک کن تا شفای مریضم را از خداوند عالم بگیرم.
کمک کن تا عیدی ام را بگیرم.
کمک کن تا دوباره اغوش مهربان مادر. محراب دلتنگی فرزند باشد؟؟ 
 یا علی(ع)