خداوند را حرمي است كه حريم آن عشق است و عشق را جاني است كه روح آن شكستن بغض شبانه ايست در خلوت دلدار.آنجا كه فضا از هر نا محرمي خالي است و تنهائي وجودت از حضور يگانه اش لبريز مي گردد. آنجاست كه زمزمه ي يا ربت از دامان رب العالمين باز نمي گردد.آنجاست كه نم اشكهاي جاريت باران رحمتي خواهد شد و كوير استغاثه هايت را سيراب خواهد كرد.او دستانت را خواهد گرفت و ديگربار لبخند اميد را به تو هديه خواهد كرد.
